Ergens in mijn onderbewuste had ik ze al opgeslagen, de kleurrijke frisdrankautomaten die je in bijna elke straat in Japan tegenkomt. Pas toen ik tijdens een avondje vervelen met maps.google zomaar ergens in Japan streetview aanzette en ik direct geconfronteerd werd met twee van deze apparaten werd er iets wakker in me. Dat kon niet waar zijn. Razendsnel klikte ik door de straten van een japanse provinciestad en daar had ik er weer één te pakken. Linksaf, rechtsaf.. een hele muur vol!. Wat blijkt, één machine op 23 japanners. Wie verzint dat? Wat is het verdienmodel, wie zet die dingen neer? Franchise varianten? Wie onderhoud ze? Dat kan toch nooit uit? Hoezo frisdrank? Chips, onderbroeken, zakdoekjes, sandwiches.
Hier wil ik alles van weten. U hoort nog van mij.
